سلام ابراهیم جان ...

 یادی کردیدازقدیم وبچه گیها .کلاس ومدرسه سولار وفوتبالهای اون موقع...

روزگاری دل مایارنداشت           یاکه نه اینهمه بیمارنداشت
یک ده واین همه بی کارنداشت          یک بیابان ولی انقدرم خارنداشت
آب درجوی ورعیت لطه بی بارنداشت          گندم وجو ارزن وکشمش وبا زارنداشت
مردمش نازو کسی غصه دینارنداشت        سوخت برگ ودرخت آب وزمین لیک کسیی کارنداشت
حسنی درمکتب وجوجه براش نازنداشت      توی صحراسولاروامهای مساح نداشت
انگاری قدکشیدیهو گیریه براش کارنداشت         بچه های بوون ودکی مدرسه ودارنداشت
صاحب شنبه مدیره ناخوناشوکارنداشت            اون چاررای روموهاشوبرای مدیرکارنداشت
توحمام سولارمیرفت خزینه اش دیگه آب نداشت     چرک وکوره رودست حسن دیگه جای نداشت
ته سیگارباباش واسه حسن کام نداشت       سیگاراشنووزرواسه حسن کام نداشت

حالاانگارحسنی تازگیا زن وبچه دارشده    آره انگارکه دیگه برای خودش یک کاره ای توولات شده
آبی ده میگند تازگیا که کم شده      همشوانگاری کو جوقچی پاملات شده
اونگوراسیابوروشیره تازه مدشده        بروباغ خشک وبادام وهلوعین کک شده
توی پیردونی دی جوون چقدرزیادشده     همشون کارندارندیادورووامون تموم شده
دلشون به اصفونس کاراچقدرکسادشده      توی ده چپوناشم تمومی لیسانسه وبیکارشده
من و تو دهه پنجاوشصیم فکراچقدرزیادشده     واسه سال سی وچهل اینهادیگه حباب شده
فکرنکن ای داداجون سولارفقط خراب شده         تموم آبادیا انگاری که سراب شده
آب اگرجوق ندارد زاینده رودم ندارد      پل خواجوودیگه پلام دیگه حال ندارد
خروخورجین دیگه نیست موتوراشون ز یادشده     آش وکشک وقلیه نیست کالباساشون زیادشده
نونوایی توسولارم نوناش دیگه به روزشده      پول نونش مال تو ن آرت وخمیر زیادشده

توحسینیه سولارزنجیرزنازیادشده            بچه کوچولیه عاشق طبل وسازشده
بچه جون حرف نزنیم کارادیگه ریست وراست شده
حسنی مکتب ول کرده جمعه براش نون وماست شده

(((((((( عباس رضائی )))))))